[Orpg] Jacintha & Tessa

Merel :

Ik hoorde haan kraaien.
Ik stapte snel uit mijn bed en pakte een broek een overhemd en een pet en kleedde me om.

Ik rook de lucht van vers gebakken broodjes al tegemoet komen.

Ik rende de keuken in pakte een stuk brood en rende naar buiten.

Ik hoorde nog net me moeder roepen dat ik weer eens niet aan me manieren dacht en een lompe boer was.

Ik grinnikte.
"Lompe boer ben toch ook een dochter van een boer."

Ik liep de stallen in en Eros hinnikte me goedemorgen.

Mijn pa keek bedenkelijk naar een koe die op de grond lag.

"Goedemorgen pap!!"

Hij keek me met een bezorgde naja zijn vorm van bezorgd aan.

"Wat is er met Clara pap??"

"ze wilt geen melk meer geven en blijft liggen."

Ik keek hem ernstig aan.
"Geen melk meer ?? "

Eigenlijk wist ik al genoeg.

Me vader zei dat ik het jacht geweer moest halen.

Ik rende naar binnen en me moeder wou net een preek geven .

Maar was te druk om mijn tranen te verbergen.

arme Clara.

Olivia Elaine Newton

Mijn dienstvrouw loopt net weg nadat ze me heeft geholpen met mijn jurk aantrekken.
Ik wacht even totdat ik geen voetstappen meer hoor en loop dan zachtjes naar beneden de bibliotheek in.
Ik pak een boek en ga dan de tuin in, ik loop naar ergens achteraan en begin met lezen.

Merel :

Al snel naar dat ik het geweer had gegeven hoorde ik een schot.

Ik barste in tranen uit.

Ik zadelde eros op .

"Ik ga een stukje rijden."zei ik tegen me vader.

Hij knikte.

In vol galop ging ik naar het mooie landhuis naar olivia.

Een paar dienstmeisjes keken me raar aan en begonnen te smoesen.

"zie je die jongen komt vast voor olivia is het weer zover."

Ik grinnikte toen ik het hoorde.

Ik wist dat ik hier goed zat als ik ff wou lachen en alles van me af wou zetten.

Ik vond Olivia in de tuin op haar favorieten plekje.

Ik barste in tranen uit.

Olivia Elaine Newton

Zodra ik gesnik hoor kijk ik op, als ik Merel zie leg ik gelijk mijn boek opzij '' Wat is er ? '' Vraag ik dan aan Merel.
'' Laten we intussen lekker gaan wandellen '' zeg ik dan troostend tegen Merel.

Merel :

Ik vertelde Olivia altijd alles!!

Ik zette mijn pet af.
En je zag al snel het mooie krullende blonde haren.

Ik vertelde olivia het hele verhaal.

Al snel als altijd.
Maakte Olivia me aan het lachen met haar grote verhalen en al haar plannen.

Ik ben altijd dol op haar verhalen.

En ze maakt me altijd aan het lachen.


-- reactie gewijzigd door T&dogs op 07 mei om 20:29 --

Olivia Elaine Newton

Ik giechel wat na, we lopen lekker door.
Plots glijd ik uit in een modderplas, ik kom helemaal onder te zitten.
Eerst kijk ik verbaasd maar daarna barst ik in lachen uit.

Merel :

Ik schoot in de lach toen ze in de modder viel.

"Whahahahahahahaha de gravin van modderstein ."

Samen rolde we al lachend in het gras.

Maar opeens hoorde me soort van trompet geluid.

"verwacht je bezoek olivia ?? "

Keek ik haar vragend aan.

Olivia Elaine Newton

Ik lach nog wat en sta dan op, ik probeer me wat af te kloppen maar het lukt niet.
'' Eigenlijk niet .. '' zeg ik dan.
'' Ik hoop niet dat het .. lord varkenstein is '' zeg ik dan doodserieus, maar ik houd het niet vol als ik het verbaasde gezicht van Merel zie.
Ik begin weer te lachen.
'' Olivia Elaine Newton, kom nu meteen hier ! '' hoor ik mijn vader dan keihard roepen.
'' Oepsie .. '' zeg ik dan '' wacht hier '' zeg ik er dan nog achteraan.
Ik pak mijn rokken vast en ren snel naar het huis.
Zodra ik bijna bij de voorkant van het huis ben stop ik met rennen.
Oohnee .. Prins Edward de vierde, de verwaande knal waaraan mijn vader me wilt uithuwelijken.
Ik loop richting mijn vader en moeder, ik maak een reverence '' vader .. moeder '' zeg ik dan.
Ik maak nog een reverence '' prins Edward '' zeg ik dan.
Mijn moeder kijkt me met grote ogen aan '' jongedame wat heb je nu weer uitgespookt, zo hoort een dame zich niet te gedragen ! '' roept ze dan uit.
Ik geef geen antwoord op haar, prins Edward de vierde kijkt me aan met een blik alsof hij zwaar geamuseerd word.
Vaak had ik hem nog niet gezien, en ik had nog nooit echt met hem gesproken .. maar dat was niet nodig om te weten dat hij een ongelofelijke kwal was.

Merel :

Als gewoonlijk luisterde ik niet en liep stiekem achter haar aan.

Ik had me pet weer opgezet.

Opeens hoorde ik een soort lakei roepen.

"staljongen wil je ff de paarden op stal zetten. En wel NU!!. "
Ik keek verbaasd naar de lakei maar het leke dringend.

Ik liep langs Olivia en haar ouder en ging naar de koets waar ik de paarden hun tuig afnam.

Olivia's vader hoorde ik nog vragen aan zijn vrouw.

"schat sinds wanneer hebben we een andere Stal jongen ?? "

Maar ik reageerd niet en ging verder met wat me gevraagd werd.

Toen ik Onder het paard dor wou.

Zag ik die jongen staan.

Wat is die leuk!!!

Ik droomde ff weg maar werd al snel op me vingers getikt dat ik op moest schieten.

Olivia Elaine Newton

Ik zie Merel voorbij lopen, typisch Merel .. nooit luisteren.
Ik lach even zacht '' Wat vind u zo amusant mevrouw Newton ? '' zegt hij dan.
Geschrokken kijk ik even op '' niets .. een binnenpretje meneer '' zeg ik dan.
'' Hoe dan ook, ik wou aan u vragen of u zin had om me te vergezellen tijdens een wandeling ? '' zegt prins Edward dan.
'' Accepteer het .. of anders '' hoor ik mijn moeder achter me fluisteren.
'' Dat zou me een eer lijken meneer '' zeg ik dan '' maar eerst, moet ik even iets met de stalknecht regelen '' zeg ik dan.
Ik maak een reverence en loop dan richting Merel die onderweg naar de stal is '' Merel '' fluister ik dan.
Ze kijkt op '' sorry, ik moet met die kwal gaan wandellen .. '' zeg ik dan met een zucht.
Ik kijk even om en kijk dan weer naar Merel.

Merel :

"kwal welke kwal ?? "

Kijk ik haar verbaasd aan.

"Maar Olivia ff een vraagje wie is die jongen ??"

Al dromend kijk ik weg.

Het paard dat ik vast had begon enthousiast te hinniken.

De jongen stond opeens voor ons.

IK kuchte ff en probeerde een zware stem op te zetten.

"kan ik wat voor u doen heer ?? . "

Olivia Elaine Newton

'' Prins Edward '' zeg ik dan met een reverence, per ongeluk ook met een zware stem.
Hij kijkt me aan en lacht wat '' u bent erg amusant mevrouw Newton '' zegt hij dan met een glimlach.
'' Uhh.. dankuwel, denk ik .. '' zeg ik dan.
Merel begint wat te lachen, Prins Edward kijkt naar haar '' moet u niet verder gaan met uw werk ? '' zegt hij dan.
Merel knikt en loopt weg.
Prins Edward bied zijn arm aan, ik leg mijn hand er op en wandel met hem mee.
Waarom moet mij dit nou weer overkomen .. hij is wel knap, maar dat weet hij al te goed .. die rokkenjager.

Merel :

Ik liep al rood wordend van schaamte met het paard richting de stal.

De echte stal jongen kwam er gelukkig al snel ook aan.

"hahaha Merel weer eens verkleed als jongen lachte die naar me."

"jij bent ook echt de enige die me dan zo herkent he willem."

Hij grinnikte "ik jou herkennen, altijd."

Ik kende Willem al van kleins af aan en zo ben ik ook bevriend geworden met olivia.

Willem ging naar een hoekje en pakte een oude jurk vandaan.

"hier trek dit maar aan ."

Ik verkleedde me in een lege stal en kwam er al snel uit met de bruin gekleurde jurk uit.

"hey is dit een oude jurk van Olivia ?? "

Hij knikte .
"de jurk was kapot gegaan en ze wouden hem weg gooien en dacht gelijk aan jou. "

Ik lachte en gaf willem een kus op zijn wang.

"dankje !! "

en rende de stal uit.

Ik kwam de lakei tegen en die keek verbaasd naar me alsof die me herkende.

ik grinnikte.

Olivia Elaine Newton

We lopen een tijdje rond, uiteindelijk komen we bij een meertje uit.
Prins Edward pakt een plat steentje op en probeert hem over het water heen te gooien maar het mislukt.
Ik giechel zachtjes, hij draait zich om " denkt u soms dat u het beter kan dan mij mevrouw Newton ? " zegt hij dan.
Ik kijk hem aan " ik wil niet hooghartig overkomen .. Maar ja, ik kan het beter meneer " antwoord ik dan, ik had het van Merel geleerd .. Ze zei altijd dat ik een natuurtalent was.
" Zeg maar gewoon Edward alsjeblieft " zegt hij dan met een glimlach terwijl hij een steentje omhoog houd.
Ik loop naar hem toe en pak het steentje over.
Ik zet wat stappen naar achter en focus me, ik gooi maar het gaat voor de eerste keer mis.
Het steentje komt keihard tegen prins Edward zijn hoofd aan.
Ik pak mijn rokken vast en loop snel naar hem toe " ooh sorry het spijt me zo erg mene..uhh..Edward, normaal gooi ik het steentje goed dit is de eerste keer dat het fout ging " zeg ik dan.
Edward doet zijn hoofd omhoog hij gaat op een kei zitten en lacht " dus ik leid je af ? " zegt hij dan.
" Nee .. Hoe komt u daarbij " zeg ik dan terwijl ik wat rood word.

Merel :

Ik was naar het meertje gerend waar Olivia en ik vaak waren.

als we ff op elkaar moesten wachten dan ging 1 van ons hier heen en wist de ander gelijk waar de gene was.

Ik hurkte voor het water en zag mijn spiegelbeeld te voor schijn komen.

"ow nee mijn haar ziet er verschrikkelijk uit."

Ik kamde mijn haar met mijn vingers een beetje in model.

Opeens zag ik een mooie vlinder op een blad zitten voor me.

Ik probeerde de vlinder te pakken.
Ik had de vlinder bijna te pakken en viel zo over de oever in het meer.

PLONS!!!

brrrr wat was dat koud .

Ik probeerde omhoog te komen maar mijn voeten gleden uit in de modder.

Toen het me eindelijk lukte en weer mijn spiegel beeld zag schoot ik in lachen uit.


Kijk nu zie ik er pas goed uit.

Olivia Elaine Newton

Ik draai me om als ik een plons hoor maar ik zie niets meer, ik kijk goed maar kan echt niets vinden.
'' laat het me nog eens proberen '' zeg ik dan, ik pak nog een steentje op.
Ik focus me en gooi dan het steentje weg, hij gaat ver over het water heen en uiteindelijk zinkt hij.
Edward applaudisseert, ik draai me om en pak dan mijn rokken vast.
Ik buig '' danku, danku '' zeg ik dan, Edward lacht.
'' U bent anders dan andere dames mevrouw Newton .. ik mag dat wel '' zegt hij dan.
'' Laten we doorlopen .. '' antwoord ik dan snel om van onderwerp te veranderen, we lopen door.

Merel :

Ik schrok me rot toen er een paar meter verder op ene steen viel.

Ik zag net dat de prins en Olivia weg liepen.

Ik keek een beetje sip naar het water.

Kom op er zijn nog genoeg mannen en ook genoeg koeien.

probeerde ik me op te beuren.

Ik liep naar de kant en ging in het gras liggen.

Heerlijk die zon op mijn gezicht.

Opeens zag ik een andere gezicht boven me.

De lakei ??

"goede middag mevrouw , heeft u misschien de prins met een jonge dame gezien."

"ow olivia !! "

Ik stond op en klopte mijn rok goed.

"ik zal u wel brengen."

De lakei keek me vriendelijk aan en bedankt me alvast.

Hmm die lakei is dus toch vriendelijker dan ik dacht.



-- reactie gewijzigd door T&dogs op 08 mei om 20:32 --

Olivia Elaine Newton

Samen met Edward loop ik door, opeens zie ik een hulpeloos katje in de boom zitten waar we voorbij lopen.
'' Het arme dier '' zeg ik dan vol medelijden.
'' Wacht even '' zeg ik dan, ik loop naar de boom toe en grijp me goed vast.
'' Mevrouw Newton wat gaat u doen ? '' zegt hij dan.
Ik klim steeds verder de boom in en dan uiteindelijk heb ik de kat in mijn armen.
Ik kijk naar beneden en zie dan de hoogte '' Uhmm.. Pr.. Edward, ik durf niet meer naar beneden '' zeg ik dan terwijl ik me verschrikt vastgrijp aan de boom met het katje in mijn armen.
Van onder leek de boom minder hoog, de tak waar ik opzit begint te kraken.
'' Snel, alstublieft ! '' roep ik in paniek uit.

Merel :
We liepen richtin olivia en edward.

Opeens zag ik olivia in de boom zitten en zag dat de tak afbrak.

Ik rende erop af.

"olivia ik kom je helpen. "

Maar net op het moment dat ik de boom in wou duwde de prins me aan de kant.

de lakei ving me op.


-- reactie gewijzigd door T&dogs op 08 mei om 20:30 --

Olivia Elaine Newton

Ik begin keihard te gillen en houd het katje stevig vast.
Ik val in de armen van iemand, voorzichtig kijk ik op terwijl ik het katje nog steeds stevig vast houd.
Als ik zie dat het Edward is spring ik snel uit zijn armen, ik klop mijn jurk even af met één hand en zet dan het katje neer.
'' Uhh .. dankuwel '' zeg ik dan met een reverence.
Ik zie dan de lakei staan en Merel '' James, wat is er ? '' vraag ik dan terwijl ik me naar hem omkeer.
Ik zie hem afkeurend naar mijn jurk kijken, ik kijk ook even .. hij zit nog helemaal onder de modder.
Dan kijk ik weer naar de lakei.

Merel :

Ik zag hoe rood olivia werd toen ze haar jurk zag.

Ik grinnikte.
En edward keek me raar aan.

"ken ik jou ergens van "vroeg die bedenkelijk.

"Hmmm nee hoor ."

Ik ging voor olivia staan en streek een beetje haar jurk schoon zodat het er wat beter uit zag.

"gaat het heb je je niet bezeerd ? "

Olivia Elaine Newton

Ik schud mijn hoofd '' ik geloof het niet '' antwoord ik dan nog wat geschrokken.
Ik kijk Merel aan en begin dan keihard te lachen, ook Merel lacht mee.
Edward kijkt me even aan en kijkt dan mijn lakei aan.
Als we bij komen van het lachen vraag ik '' James, wat was er aan de hand ? ''

Merel :

James vertelde dat haar ouders haar snel moesten spreken.

Ik liep samen met olivia achter de lakei en de prins aan.

"die prins is wel knap he ."

Fluisterde ik tegen olivia.

Olivia Elaine Newton

Waarom moesten mijn ouders me nou weer spreken ?
Ik kijk Merel aan " Uhmm.. Hij is wel knap ja.. " zeg ik dan fluisterend terug.
Edward kijkt even om en glimlacht, ik doe net alsof ik het niet zie en kijk naar Merel.

Merel :

We kwamen bij de ouders aan.
En ik maakte een deftige buiging.

"Goedendag ."

Haar moeder keek me vol met afschuw aan.

Ik was dat wel gewent sinds ik bevriend was met olivia.

Dat kon gewoon niet iemand van adel kon niet omgaan met het gewone volk.

Maar al snel keken de ouders weer naar olivia en de prins.

Olivia Elaine Newton

'' Vader, moeder, u wou mij spreken ? '' vraag ik dan aan mijn ouders.
'' Eerst ga je, je maar omkleden jongedame '' zeggen mijn ouders dan tegen me terwijl ze afkeurend naar mijn jurk kijken.
Ik zucht en loop weg, ik ga naar boven mijn kamer in.

Even later loop ik naar beneden in een andere jurk.
Ik loop weer richting mijn ouders en de rest.

Merel :

Ik stond vol bewondering na de jurk van olivia te kijken.
Zo prachtig gemaakt van zijde.

Ik tuurde dan na mijn jurk die ik gekregen had van willem.

Ik schaamde me altijd dood als ze allemaal van die duren kleding aan hadden.

Ik keek wat bedroefd.

opeens stond de vader van olivia voor me.

"jij hoort hier nu niet bij , ga naar huis. "

Ik keek olivia aan.

eigenlijk wist ik het antwoord al en ze keek opeens naar de grond .

Ik maakte een buiging voor de prins en de moeder van olivia .

en liep langzaam het erf af.

Olivia Elaine Newton

Ik blijf naar de grond kijken, ik vond het altijd zo sneu ...
Maar als ik daar tegenin ging dan ..
Ik kijk weer op naar mijn ouders '' vader kan u alstublieft voortaan wat aardiger doen, ook zij is een mens '' zeg ik dan zacht.

Merel :

Ik liep een veld in en floot 1 keer.
Ik zag dat Eros er al in de verte aan kwam.
Toen die bij me stond klom ik op zijn rug en reed terug naar huis.

Mijn moeder stond me al op te wachten.

"Merel waar was je nou weer , je bent ook altijd weg. "

Ik klom van Eros zijn rug en liep richting mijn moeder.

"Merel je gaat nu on middelijk dat paard in de stal zetten en je komt dan naar de keuken. "

Ik zuchtte en zonder maar 1 woord terug te zeggen deed ik wat ze vroeg.

Toen ik de keuken in kwam werd er gelijk gevraagd waar ik die jurk vandaan had en werd er weer eens gezegd dat ik op me manieren moest letten en eens wat meer op de boerderij moest helpen.

Ik ging snel bezig met mijn klusjes.
eerst de keuken vegen dan soppen en dan de eieren rapen.

dan nog wat stallen uitmesten.
en de stal van Bella klaar maken voor de volgende koe.

Toen ik eindelijk klaar was was het al tijd om te eten.

We hadden vandaag wel wat beters te eten dan anders.
Want we aten vandaag een stuk van bella.

Dat was heel normaal.

Ookal had ik daar mijn twijfels over.

Ik mijn moeder en me vader zaten aan de houten tafel.

paps deed het gebed en dan eten.

Toen we klaar waren.
kreg ik gelijk een borduur werk in mijn handen geduwd .
"Het word ook eens tijd dat je dat gaat leren."

Mijn vader grinnikte.

Maar toen mijn moeder een valse blik naar hem toe wenkte was het gegrinnikt al snel over.

Hoe zou het bij olivia zijn , hoe gaat dat daar eigenlijk tijdens het eten .

Olivia Elaine Newton

Na een heel verhaal over mijn plichten, gingen we dan eindelijk eten.
Mijn ouders hadden gevraagd of Edward wou blijven, net waar ik geen zin in had .. zodra hij weg zou zijn en we klaar zouden zijn met het eten dan zou ik naar Merel toe gaan om mijn excuses aan te bieden.
De lakeien kwamen aangelopen met het eten, ik bedankte de lakei die mij het eten gaf netjes.
Edward keek me aan met een glimlach, snel kijk ik naar mijn eten.
Ik sluit mijn handen en mijn ogen, mijn moeder zei ditmaal het gebed op.
Toen begonnen we met eten, het was erg stil.
'' Hoe ging jullie wandeling ? '' vraagt mijn moeder dan aan Edward en mij, voordat ik iets kon zeggen antwoorde Edward '' Het was erg .. aangenaam mevrouw ''
Ik neem nog een hap van mijn eten.
Ik neem een slok van mijn drinken.

Na een tijdje worden onze borden opgehaald, we lopen naar de theekamer waar we nog wat thee drinken.
Het duurde nogal lang, Edward ging eindelijk weg.
Ik en mijn ouders gaan naar boven toe, mijn dienstvrouw komt me even helpen .. ik vond het altijd verschrikkelijk maar het moest.
Uiteindelijk ging ze weg in ik lag in mijn nachtjapon, zodra het overal stil leek te zijn stapte ik uit mijn bed.
Snel ga ik op zoek naar mijn overjas voor mijn nachtjapon.
Zodra ik hem vind doe ik hem snel aan, ik loop naar mijn raam toe en maak hem open.
Ik klim er uit en doe mijn ramen snel dicht, ik klim verder naar beneden.
Zodra ik op de grond terecht kom begin ik te rennen naar het huis van Merel.

Na een tijdje rennen kom ik eindelijk bij het huis aan, ik ga om mij heen opzoek naar een steentje.
Als ik er eindelijk een paar vind pak ik ze op en probeer er mee te gooien naar het raam van Merel waar het licht al uit is.
De eerste is al gelijk raak, ik wacht even om te kijken of Merel al wakker word.